Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε τα αυγά, το αλεύρι, το αλάτι. Αν ο χυλός βγει σφιχτός προσθέτουμε λίγο γάλα, και αν είναι πολύ αραιός λίγο αλεύρι. Ζεσταίνουμε το αντικολλητικό τηγάνι και αφού κάψει καλά το λαδώνουμε με 2 κουταλιές ελαιόλαδο με ένα πινέλο. Αδειάζουμε μια κουταλιά χυλό (ανάλογα με το μέγεθος του τηγανιού) και κουνάμε κυκλικά το τηγάνι να πάει παντού ομοιόμορφα. Μόλις ψηθεί από τη μια τη γυρίζουμε να ψηθεί και από την άλλη.

Κόβουμε το κοτόπουλο σε μικρά κομματάκια. Το τοποθετούμε σε ένα μπολ και ρίχνουμε μαζί τη μουστάρδα, το κρεμμυδάκι, το μισό ελαιόλαδο, τις πιπεριές, αλάτι και πιπέρι, τα 200 γρ. ταλαγάνι. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει ένα ομοιόμορφο μίγμα.

Βάζουμε σε κάθε πέτουλα 3 κουταλιές από το μίγμα και τις τυλίγουμε σε ρολό. Τοποθετούμε τις πέτουλες σε ένα ταψί το οποίο έχουμε λαδώσει και στη συνέχεια τις περνάμε με ελαιόλαδο και από πάνω. Τέλος βάζουμε από πάνω τις ροδέλες τις ντομάτες και το υπόλοιπο ταλαγάνι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-200 για 15 λεπτά, ώστε οι πέτουλες να γίνουν τραγανές, να ροδίσουν οι ντομάτες και να λιώσει το τυρί.

Πίτα πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, διάφορες βιταμίνες όπως βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ιχνοστοιχεία όπως το μαγγάνιο. Η προσθήκη ταλαγανιού αποτελεί σημαντική πηγή πρωτεϊνης ζωικής προέλευσης, ασβεστίου, φωσφόρου, βιταμινών του συμπλέγματος Β και βιταμίνη Α.

Οι πέτουλες θα μπορούσαν να είναι οι σημερινές κρέπες και ήταν το μυστικό της γιαγιάς για να μην πεταχτεί τίποτα και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Ανάλογα με το τι είχε περισσέψει από την προηγούμενη μέρα και με πολύ φαντασία δημιουργούσε «γεμιστές πέτουλες». Στις πέτουλες τυλίγεται επίσης κοκκινιστό κρέας, μπριάμ, κιμάς, λαχανικά εποχής και πολλά άλλα. Μια εκδοχή (με μερικές παραλλαγές) είναι αυτή με το κοτόπουλο και το ταλαγάνι.

Πηγή: Δήμητρα Μαθιοπούλου