ΚΥΝΗΓΙ
Το κυνήγι είναι η αναζήτηση και η θανάτωση άγριων ζώων ή πουλιών, που ζουν ελεύθερα στο φυσικό περιβάλλον. Η κυνηγητική περίοδος στην Ελλάδα διαρκεί από τα τέλη Αυγούστου έως τα τέλη Φεβρουαρίου. Τα θηρευόμενα είδη είναι ζώα για το κρέας τους, όπως λαγός, αγριογούρουνο, πουλιά (τρυγόνι, φάσα, αγριοπερίστερο, ορτύκι, τσίχλα, κότσυφας, καρακάξα, κάργια, κουρούνα, μπεκάτσα, σπουργίτια) και ζώα για τη γούνα τους, όπως αλεπού, κουνάβι και νυφίτσα. Οι τρόποι και τα μέσα του κυνηγιού ποικίλουν ανάλογα με το είδος του θηράματος και τη διαμόρφωση του εδάφους.
Πέραν των όπλων (καραμπίνα, δίκαννο, τσάγκρα) παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν κι άλλοι τρόποι για το κυνήγι, όπως είναι οι ακόλουθοι:
• Κυνήγι με αγκίστρια: Όσοι ασχολούνταν με το κυνήγι με αγκίστρια ονομάζονταν αγκιστρολόοι. Ο κάθε αγκιστρολόος ετοίμαζε κάθε φορά περίπου 80 με 100 αγκίστρια και ξεκινούσε τα ξημερώματα κατά τις 4 το πρωί με ένα φανάρι ή φακό. Έβρισκε το κατάλληλο μέρος, έμπηγε τα αγκίστρια στο έδαφος και περίμενε έως ότου να ξημερώσει για να γίνει η συγκομιδή. Με τη μέθοδο αυτή πιάνονταν οι τσίχλες, οι οποίες έπεφταν στη γη για να βοσκήσουν και πιάνονταν στα δολώματα. Σε παλιότερες εποχές άκμαζε το κυνήγι με αγκίστρια αλλά, πλέον, έχει απαγορευτεί.
• Κυνήγι με απόχη / δίχτυ: Η μέθοδος αυτή σημειώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Μάνης. Το κυνήγι με απόχη διακρινόταν σε ατομικό και ομαδικό. Η ομάδα αποτελείται από 7-9 κυνηγούς και ονομάζεται τραπέλα. Ενέδρες στήνονται σε τόπους, που ήταν περάσματα πουλιών, και κάθε άτομο έχει διαφορετικό ρόλο μέσα στη ομάδα (ιχνηλάτης, κράχτης).
• Κυνήγι με σφεντόνα: Η σφεντόνα αποτελείται από ένα διχαλωτό ξύλινο στέλεχος σχήματος Υ και από ένα λάστιχο, το οποίο τεντώνεται για να εκτοξεύσει την πέτρα ή το βλήμα που έχει στο κύρτωμά του. Συνήθως, σκότωναν πουλιά, όπως σπουργίτια και τσίχλες.